Parmak emme alışkanlığı zararlı mı?
Parmak emme tüm bebeklerde 3-4 yaşlarına kadar görülen, daha anne rahminde (uterus) öğrenilen, en güçlü refleksten, emme refleksinden kaynaklanan zararsız bir davranıştır.
Bebeklikten itibaren çoğunlukta uykuya dalma süreci ile ilintili olarak meydana gelen parmak emme alışkanlığı bazı çocuklarda diş çıkarma döneminde de gelişebilir. Genellikle 18. Ay dolaylarında sıklaşan parmak emme alışkanlığının 4 yaş civarında sonlanması beklenir. Bu alışkanlığın daimi dişlerin sürdüğü yaşlarda da devam etmesi dişlerde ve damaklarda Bu alışkanlık 5-6 yaşlardan sonra sonlandığında dişlerde ve çene gelişiminde deformasyona neden olabilir. Ortaya çıkan bozukluğun şiddeti emmenin süresine, sıklığına ve emme süresince parmağın pozisyonuna bağlı olarak gelişir.
Parmak emme alışkanlığının sonlandırılması için neler yapabilir?
Ailelerin sabır ile çocuğun üzerine fazla düşmeksizin, çocuğa bu alışkanlığın bebekçe bir davranış olduğunun, başkalarının gözünde de bunun hoş görünmediğinin anlatılması gerekir. Bu süreçte sürekli ev içinde bu konu konuşulması ve çocuğun eleştirilmemesi, çocukta fazla bir gerginlik oluşturulmaması önemlidir. Bu dönemde çocuğa çevresinden veya arkadaşlarından yapılacak eleştiriler alışkanlığına devam etmesine sebep olabilir. Çocuğa olumlu yönde yapılacak konuşmalar onu psikolojik açıdan rahatlatacak ve sorunun ortadan kalkmasında önemli etken olacaktır. Aslında en önemlisi, bu alışkanlığa sebep olan ana unsurun aile tarafından tespit edilmesi ve ortadan kaldırılmasıdır. Bu sebepler yeni bir kardeş, anne baba ilişkisinde sorunlar veya aileden beklediği ilgiyi görememesi bile olabilir. Çocuk baskı altında kalmaksızın ödüllendirilerek cesaretlendirilerek emme alışkanlığını 6 yaşına kadar devam etmişse bir diş hekimine başvurularak profesyonel yardım alınmalıdır.
